Donderdag 25 juni 2015 was het weer zo ver. We zouden naar Meyendel gaan.
Op het bekende parkeerterrein was er nog even wat onduidelijkheid. Zouden we om 7.00 uur of om half 8 beginnen ? De meesten waren er wel om kwart over 7 maar de leider van ons groepje, Jan Derwort, kwam met een rood hoofd nog iets later.( Dat rode hoofd kwam misschien wel meer van het feestje ,waar hij rechtstreeks vandaan kwam dan van de haast ) maar goed. Hij was dan toch maar gekomen om ons te coachen en had zijn Truus “moeten “achterlaten op het feest. Het probleem van de onduidelijke starttijd werd op typisch Hollandse manier opgelost. We vertrokken om vijf vóór half acht.
Het weer was ideaal. Windstil,een graad of twintig,geweldig om te lopen.
We gingen rechtstreeks naar het strand. Ondanks het fraaie weer was daar geen sterveling te bekennen zodat het strand voor ons was en dat was zeker geen straf. Wat waren zee,zon en duinen mooi. Zo maak je het niet dikwijls mee. Heerlijk om dan- nagestaard door de meeuwen – te rennen langs de vloedlijn. De fitwalkers maakten het al helemaal bont en gingen het water in . Nou ja,tot de enkels dan. Het water bleek nogal koud te zijn. Om achterdochtige vragen te voorkomen. De meesten hadden hun schoenen en sokken wél eerst uitgedaan al vonden sommigen van hen dat kennelijk nog te frivool en hielden gewoon alles aan. Het werd mij niet duidelijk of die personen alsnog het water werden ingelokt of dat ze toch bang waren dat de kleur van hun schoenen onder het zoute water zou lijden.
Nadat we heerlijk over het harde strand wat heen en weer hadden gerend , gingen we vermoeid maar voldaan weer naar de strandopgang toe. Daar wachtte ons groepje nog een beproeving. Jan vond dat we toch maar niet over de vlonders maar door het rulle zand van het paardenpad naar boven moesten rennen. Je kent het wel. Twee stappen vooruit en één achteruit. Op zo’n moment denk je. Is dat nou het Zwitserleven gevoel……..
Bij de auto’s aangekomen kwam echter de ontspanning. De stoeltjes en koelboxen werden tevoorschijn gehaald en ieder toog naar het grasveldje.
Toen iedereen gesetteld was kwamen de thee,frisjes,biertjes , noten,pinda’s, kaaskoekjes enz. te voorschijn. Ook werden we verrast met heerlijke broodjes en croissants die door onze behulpzame dames werden rondgedeeld.
Herma heeft voor ons bij bakker Theo Hoek,uit de Dorpsstraat in Schipluiden, heel bijzonder brood gehaald wat speciaal voor ons schijnt te zijn gebakken volgens een oud recept.
De namen ken ik niet allemaal maar er werd gerept over o.m. hééééérlijk notenbrood, cranberry brood en suiker brood.
Mark had zich kennelijk met het lopen overmatig ingespannen en hing zijn niet meer okselfris ruikend shirt aan een soort waslijn van takken in een boom. Bij zijn vertrek bleek al het blad van de boom verdwenen………………..
Gezellig keuvelend ging de avond ondertussen voorbij. Wel viel het op dat er steeds meer warme kleding tevoorschijn kwam en dat het aantal korte broeken gaandeweg verminderde. Om een uur of half elf werd het zelfs voor de diehards te vochtig en te koud en – niet onbelangrijk – de koelboxen raakten leeg. Tijd om afscheid te nemen van een geweldig uitstapje. Zo’n avond maak je qua weer,sfeer en omgeving niet zo vaak mee zodat het ons nog lang zal heugen.
Helaas hadden de thuisblijvers ongelijk. Je ziet het maar . Altijd komen op de trainingen ,weer of geen weer…….
Alex Bayense